Dag 56 – Fantastische grotten, regentijd en een gezinsverpakking bier

Dag 56 - vr 27 jun - Dunhuang

Excursiedag naar het hoogtepunt van China op deze reis, de Mogao grotten.

Dat zijn grotten waar boeddhistische monniken eeuwen lang boeddhistische taferelen hebben geschilderd en Boeddha’s hebben uitgehouwen. De grotten waren een paar eeuwen in verval totdat ze begin vorige eeuw door buitenlandse reizigers werden ontdekt. Na een paar jaar kwamen ook de Chinese autoriteiten erachter wat de culturele en historische waarde van de grotten en hun inhoud was, zodat ze in konden grijpen voordat er te veel weggeroofd en vernield was. Helaas was de bibliotheek met ruim 50.000 unieke geschriften toen al weg.

Oorspronkelijk hadden alle grotten een houten façade, maar die is in de loop der tijd vervallen. De Chinezen hebben een klein deel van hersteld en voor de rest hebben ze een afzichtelijke betonnen façade gezet die geïnspireerd lijkt op een gevangenis. Wat daar achter zit is echter fantastisch mooi (maar helaas verboden om te fotograferen). De binnenkant van de grotten zijn bepleisterd en daarna beschilderd met allerlei boeddhistische taferelen en verhalen. Veel schilderingen zijn zeer gedetailleerd, aan de stijl kunnen ze zien dat er schilders van het keizerlijke hof moeten hebben gewerkt. Ik zou willen dat ik kan omschrijven hoe mooi alles was, maar ik kom woorden te kort.

We werden door een Engels sprekende gids (redelijk Engels, een beetje aandacht nodig om de uitspraak te verstaan) in ongeveer twee uur door acht grotten geleidt, waar we uitgebreide uitleg kregen over wat er te zien was. Schitterend en erg interessant!

Terug in Dunhuang een late lunch genomen bij de plaatselijke vestiging van John’s Café (dit keer niet op het terrein Van het hotel gelegen) die hier duidelijk beter georganiseerd is dan de andere twee. Ook mijn laatste grote dollarbiljetten ingewisseld bij de bank (je kunt pinnen in China, wanneer je de juiste bank kunt vinden, maar ik had ruim voldoende dollars en euro’s meegenomen om het hele deel van Iran t/m Kirgizië genoeg bij me te hebben).

Na een tijdje door de gezellige binnenstad van Dunhuang gelopen te hebben gingen we weer richting ons terrasje van gisteren. We waren een uur eerder dan gisteren, maar ook nu voelden we de eerste spatten toen we bij het kruispunt aankwamen. Opnieuw vanaf het terras gekeken naar Chinezen in de regen. Deze keer geen klein meisje om ons te vermaken, maar we konden ons god vermaken met wat we op het kruispunt zagen. Tegen etenstijd kwamen ook Hartmut en Antonia, die we over het terrasje verteld hadden. Opnieuw lekkere stokjes gegrild vlees en worstje gegeten.

Op de terugweg naar ons hotel verbaasd toegekeken hoe grote bierpullen van 3 liter gevuld werden (de inhoud stond er groot op). We hebben hebben ons afgevraagd hoe we zoiets zelf weg zouden werken en concludeerden dat we tot hooguit een liter zouden komen voordat de rest te warm was om lekker te kunnen drinken.