Dag 31 - Japanse stoeltjes, smeltende forten en kleinburgerlijkheid.

Dag 31 - ma 2 jun - Ashgabat – oud-Merw – Mary

Reisdag naar Mary. 
Slechte wegen. Nieuwe weg in aaanbouw. Sommige gedeeltes lijken af, maar zijn nog niet opengesteld. Ik heb op het hele stuk geen aanwijzingen kunnen ontdekken dat er recent aan de nieuwe weg gewerkt is.
Klein Toyota busje met net genoeg zitplaatsen en ruimte voor bagage. Slechte stoelen, niet geschikt om langere tijd op te zitten. (Na twee uur had iedereen het wel gehad en toen moesten we nog vijf uur! En daar heb ik dan grof geld voor betaald. :-) )
Glooiend landschap. 

Eerst bagage afgegeven bij hotel, daarna meteen door naar Merw.
Dat is een lokatie waar verschillende oude steden bij elkaar liggen (na verwoesting is nieuwe stad niet bovenop oude stad gebouwd, maar er naast).
Gids vooral trots op nagebouwde tombe en moskee (moskee klopt architectureel niet, lijkt nagebouwd van grof geschilderd plaatje, zonder enige kennis van Perzische architectuur). De echte ruïnes waren interessanter, maar erg schaars. Ze bouwden hier met stenen van gedroogde modder. Goedkoop, makkelijk te verwerken en redelijk duurzaam in een droog klimaat. Maar zelfs in een droog klimaat met maar een klein beetje regen, is dat kleine beetje regen genoeg om gebouwen die niet meer onderhouden worden langzaam maar zeker weer in modder te veranderen.

In het hotel was mijn bagage al naar mijn kamer gebracht (goede service!). 
's Avonds met Jan en de Duitsers naar een Russisch restaurant met biertuin. Een aantal anderen en José schoven bij ons aan. Lekker lokaal gerecht gegeten, plakken vlees in een tomatensaus. Bij het bestellen waarschijnlijk iets fout gegaan, we kregen een hoofdgerecht en een portie patat (zou een Vlaamse frietzaak in Nederland zich niet voor schamen) te veel. Wel opgegeten (opgedeeld over de aanwezigen), maar sommigen voelden zich bezwaard om voor iets te betalen wat ze niet hadden besteld (terwijl ze er wel van gegeten hadden). Vervelend, maar goed opgelost door José. (Bij meer dan vier of vijf personen gaat het vaak mis en is er ook vaak iemand bij die voor een dubbeltje op de eerste rang wilt zitten. Ik blijf me verbazen over hoe moeilijk mensen soms over een halve Euro kunnen doen op een reis die duizenden Euro's heeft gekost. Gelukkig heeft van ons groepje niemand bezwaar wanneer we uit praktische overwegingen bij het verdelen van de rekening grof afronden, wetende dat het zich over de reis wel zal uitmiddelen.)