Dag 43 - Overwinning, hogere sferen en de bierkoerier

Dag 43 - za 14 jun - Tamchi – Karakol

Eenvoudig ontbijt van brood en abrikozenjam en een omelet voor diegenen die dat de vorige avond besteld hebben. 
Toen we werden opgehaald bleek dat andere homestays internet hadden en werden we verblijd met de 1-5 overwinning van het Nederlandse elftal op Spanje op het WK in Brazilië. Uiteraard werden de accomodaties met elkaar vergeken; de grootte van de kamers verschilde, het diner en ontbijt verschilde en de een had wel internet en de ander niet. Wij waren tevreden met wat we hebben gekregen en klaagden niet over wat anderen meer of beter hadden gekregen (niemand had ook van alles het betere of mindere gekregen, de één had een grotere kamer, de ander een beter diner en weer een ander een beter ontbijt en wat een beter ontbijt was verschilde naar de wensen van de individuele groepsleden: gebakken ei, yoghurt of broodbeleg). 

Onderweg reden we weer door het mooie bergachtige landschap van Kirgizië.
We stopten bij een keienveld van grote keien die door een modderstroom ooit zijn achtergelaten. Op sommigen van die keien hebben Kirgiziërs voor de komst van de Islam rotstekeningen gemaakt. Natasha, onze gids, vertelde dat hier in de tijd dat er nog een animalistische godsdienst was rituelen werden uitgevoerd en dat het nog steeds een speciale plaats is voor de lokale bevolking. Wanneer je hier rondloopt, tussen de grote en kleinere keien door, met de grote besneeuwde bergtoppen op de achtergrond en uitzicht op het meer, krijg je ook en heel rustgevend gevoel. Het is makkelijk te begrijpen dat een volk dat goddelijke krachten zag in natuurverschijnselen een bovennatuurlijke status aan deze plek gaf.
Net buiten Karakol kamen we bij een museumtuin voor Prezwalzki, een Russische ontdekkingsreiziger en kartograaf die Kirgizië voor Tsaristisch Rusland in kaart heeft gebracht (een ander wapenfeit van hem was de ontdekking en beschrijving van de Prezwalskipaarden in Polen, die naar hem vernoemd zijn). Hij vond Kirgizië zo bijzonder dat hij er na zijn dood begraven wilde worden. De tuin is rond zijn graf aangelegd. Bij zijn graf staat een groot standbeeld en er is een klein museum met o.a. een overzicht van zijn leven en een opgezet Prezwalskipaard. Als museum voor een niet Rus of Kirgiziër niet zo heel bijzonder, maar als stop een welkome plek om je benen te strekken. 
In Karakol nog een volledig houten kerk van buiten bezichtigd (we kwamen net aan het begin van de lunchpauze, dus we konden niet naar binnen). Leuk en pittoresk. 

Onze homestay was opnieuw eenvoudig maar netjes. Er werd net niet om de kamers gevochten. Ik liet mij door de stroom meevoeren en kwam per ongeluk in een van de beste kamers terecht (het hielp dat het een kamer op de tweede verdieping was en dat niemand veel zin had om zware koffers naar boven te zeulen), al was deze dan volledig lila ingericht. :-)
De homestay lag aan de buitenkant van de stad en het centrum, waar we onderweg doorheen gereden waren, zag er niet erg interessant uit. We kozen er dus voor om de rest van de middag bij de homestay te blijven. Ik ging met Antonia wat te drinken halen bij de 'supermarkt' even verder op en we vroegen bij het naastgelegen hotel of we daar die avond konden eten (deze avond was het diner niet inbegrepen en het was te laat om dat nog te bestellen). Het aanwezige personeel sprak alleen Russisch, maar de vertaal app op mijn telefoon bracht uitkomst, we waren die avond welkom. Op zoek naar iemand die misschien Engels sprak kwamen we ook in de keuken, waar ze op dat moment de mie voor de laghman aan het maken waren. Dat bracht ons meteen op een idee voor het eten.

Die avond lekker gegeten. De laghman kon gemaakt worden zoals we die wensten: niet als soep en met vlees. Het eerste biertje dat we kregen was lauw, met behulp van de vertaal app kon ik duidelijk maken dat we koud bier wilden hebben (de bierflesjes waren nog dicht, dus dat was geen probleem). Opnieuw werd er een jochie naar de supermarkt naast het hotel gestuurd om de lauwe biertjes om te wisselen voor koude.
De laghman was erg lekker, het was een beetje pittig, met stuken paprika en pepers. 
Bij het betalen kwam hetzelfde jochie dat voor ons bier gehaald had de rekening brengen. 20 som van de fooi (€ 0,30, een respectabele fooi hier) die we achterlieten mocht hij zelf houden van de vrouw achter de kassa (hij was daar erg blij mee).