Dag 51 - Marktdag, kattige kleding en hardnekkige muziek

Dag 51 - zo 22 jun - Kashgar

Bezoek aan de zondagsmarkt.
Vroeger de grootste bazaar van de Zijderoute, waar handelaars van binnen en buiten China met elkaar handelden. Tegenwoordig gesplitst in een dieren- en een goederenmarkt.
Met de lokale gids die ons de volgende dag ook op de trein naar Turpan zou begeleiden gingen we 's ochtends vroeg eerst naar de dierenmarkt. Het was nog niet druk, omdat we nog vroeg waren, maar we zagen wel nog veel handelaren met hun dieren aankomen. Ondanks dat er geen regels schijnen te zijn voor het vervoer en de behandeling van dieren (Vraag: Hoeveel schapen kun je in een klein driewielig vrachtwagentje kwijt? Antwoord: Net zoveel als nodig is!), zag deze markt er veel beter uit dan in Ashgabat. De dieren werden veel beter behandeld en zagen er veel beter verzorgd uit. Hier zou ik een schaap voor de kebab hebben gekocht, in Ashgabat zeker niet. Het was erg leuk om te zien hoe de handelaren met hun dieren aankwamen, hun dieren uitlaadden en uitstalden. Hier en daar werd zelfs al gehandeld.
De goederenmarkt had ook weinig meer met de bazaar uit de tijd van de Zijderoute te maken, maar was toch nog erg fascinerend. Het was een mengeling van Oosterse en Chineze invloeden. De markt was redelijk overzichtelijk, met een rechthoekig patroon van paden, waarvan soms een doorgang versperd was. De kant die het verst van de hoofdingang lag (er waren vele andere ingangen) was een straatje met vele restaurants waar je je een weg moest banen door de rookwolken van alle houtskoolgrills. De markt was ingedeeld in wijken, in het ene deel liep je tussen allerlei stalletjes met (nep)zijden sjaaltjes, in een ander deel tussen stalletjes met petjes. Ook was er een gedeeltje met bond en pelzen. Ik heb daar jasjes gezien van kattenbond (met het mooie patroon van een kattenrug over de voorkant van het jasje) en tasjes van schoothondjes waarvan de klep een kleine hondenkop is (ik heb daar trouwens nienand 'in het wild' mee rond zien lopen). 
Na de markt werden we door de gids netjes op de taxi gezet. Wij gingen terug naar het hotel. Daar zat José nog net te wachten op haar vervoer naar het vliegveld. Ze had het er zwaar mee om ons in de steek te moeten laten. Daarom hebben we niet meer uitgebreid afscheid genomen (dat hadden we al bij ons vertrek naar de dierenmarkt gedaan). 

's Avonds opnieuw met z'n allen gegeten. We hadden dit keer twee verjaardagen te vieren. We kregen twee taarten als dessert. Op elke taart stond een plastic lotusbloem (het Chinese symbool dat o.a. staat voor een lang leven) met kaarsjes, dat 'happy birthday' speelde (omdat het geluid na verloop van tijd behoorlijk irritant werd, het niemand lukte ze uit te zetten en niemand de definitieve manier toe durfde te passen werden de bloemen in de loop van de avond steeds een tafel verder gelegd, maar zelfs vanuit te keuken waren ze op het terras nog te horen).